Diş Eti Tedavisi

Periodontoloji, dişleri çevreleyen sert ve yumuşak dokuların klinik ve mikroskobik yapısını inceleyen, bu dokuları etkileyen hastalıkları teşhis eden, tedavilerini uygulayan ve sonrasında kazanılan sağlığın idamesini sağlayan diş hekimliği dalıdır. Periodontal hastalık ise, diş eti ve dişleri çevreleyen bu yumuşak ve sert dokuları etkileyen iltihabi durumdur.

Diş taşının oluşma nedeni, tükürük içindeki birtakım proteinlerin dişe yapışması ve zamanla bazı bakterilerin bu yapışkan tabakaya yerleşmesidir.  Birden fazla bakterinin bir araya gelmesiyle oluşan tabaka zamanla ilerler. Dişlerin düzenli fırçalanmaması, ağız ve diş bakımının aksatılması gibi faktörler diş taşı oluşumu için uygun zemin hazırlamaktadır.

En sık görülen diş eti hastalıkları, gingivitis, kronik periodontitis, agresif periodontitistir.

Gingivitis: Periodontal hastalıkların en hafif seyreden şeklidir. En önemli nedeni mikrobiyal dental plaktır. Diş etinde ödem, kırmızı renk, parlaklık, fırçalama sırasında veya kendiliğinden kanama ve ağız kokusu ile fark edilir. Bu dönemde ağrı ya hiç yoktur ya da çok azdır. Gingivitis, tedavi ve doğru ağız bakımı ile tam olarak tedavi edilebilir. Ayrıca, diş etine batan cisimler de diş etinde abse ve akut ağrı meydana getirebilir.

Kronik periodontitis: En sık görülen periodontitis tipidir. Erişkin yaştaki bireylerin çoğunda mevcuttur. Çok yavaş ilerler, belirtileri geç ve zor fark edilir veya normal zannedilerek önemsenmez. Bu nedenle bazen tedavide geç kalınmış olunabilir. Dişi çevreleyen destek dokuların enfeksiyonu ve yıkımıdır. Sırasıyla diş eti, diş etini dişe bağlayan ve diş kökünü diş kemiğine bağlayan lifler ve diş kemiği eriyerek cep meydana gelir. Diş eti altındaki kök yüzeyi üzerinde mikrobiyal dental plak ve diş taşları, aynı zamanda cep boşluğu içinde bakteriler ve yiyecek artıkları birikerek ve çoğalarak bu enfeksiyonun daha derin dokulara ilerlemesine ve dişin kemik desteğinin azalmasına neden olur. Belirtileri; koyu kırmızı, morumsu diş eti rengi, diş eti çekilmesi/büyümesi, dişlerde aralanma, uzama, dönme, sallanma, fonksiyon bozukluğu, dişler arasına ve cepler içine yiyecek artıklarının dolması, abse oluşumu, ağız kokusu, estetik bozukluk olarak sıralanabilir.

Agresif periodontitis: Daha az sıklıkla ama daha şiddetli şekilde ve genç bireyleri etkileyen periodontitis tipidir. Bu durum kalıtsal da olabilir. Bireyler sistemik olarak sağlıklıdır. Yerel ve yaygın olmak üzere 2 tipi vardır. Yerel tipinde diş eti ile ilişkili klinik belirtiler az, ama cep derinliği ve kemik yıkımı ileri boyuttadır. Yaygın tipinde ise, hem klinik belirtiler de fark edilebilir düzeydedir hem de kemik kaybı daha çok sayıda dişi etkilemiştir. Tedavisi kronik periodontitise göre daha zor ve karmaşıktır.

Diş eti kanaması, diş eti hastalıklarının habercisi olabileceği gibi başka sağlık problemlerine bağlı olarak da ortaya çıkabilmektedir. Yanlış fırçalama, diş ipinin çok sert kullanılması ya da protezlerin yanlış kullanımı diş eti kanamasına yol açabilir.

Diş eti şişmesinde akla ilk gelen, diş eti hastalıklarıdır. Şişmeyle birlikte ağrı ve kızarıklık gibi semptomlarda görülebilmektedir. Başka bir sağlık probleminin de habercisi olabilecek bu durumla karşılaşıldığında vakit kaybetmeden diş hekimine gidilmelidir.

Dişleri saran dokunun dişi veya diş kökünü açığa çıkartarak geri çekilmesine diş eti çekilmesi denmektedir. Diş eti çekilmesi sonucunda, dişlerde ya da diş eti çizgisi arasında boşluklar oluşabilir. Bu boşluklar ise bakterilerin kolayca yerleşip birikebileceği bir alan oluşturmuş olur. Diş eti çekilmesi tedavi edilmez ise dişleri destekleyen doku ve kemik yapıları ciddi hasarlar görebilir bu da diş kaybına neden olabilir.